IN DEZE BLOG DEELT SARAH HAAR ERVARINGEN OVER HET LEVEN OP SAFFROU. VAN DE ZELFSTANDIGHEID DIE HAAR KINDEREN ERVAREN DANKZIJ DE NABIJHEID VAN SCHOLEN EN OPENBAARVERVOER, TOT DE SOCIALE DYNAMIEK DIE VANZELF IN DE WIJK ONTSTAAT.

WAAROM HEBBEN JULLIE VOOR SAFFROU GEKOZEN?

Een van de hoofdredenen was de ideale ligging. Het centrum van Oudenaarde is dichtbij, wat praktisch is voor mijn vier kinderen. Ze kunnen zich hier zelfstandig bewegen dankzij de trein- en busverbindingen en fietspaden die naast Saffrou liggen. Ook de scholen en sportfaciliteiten zijn vlot bereikbaar. Dit voelt als een plek waar ik voor een lange tijd kan blijven wonen. Mijn kinderen plagen me soms en zeggen dat ik uiteindelijk naar het woonzorgcentrum op de site zal verhuizen – zo zal ik altijd op Saffrou blijven.

Daarnaast sprak het ecologische aspect me erg aan. De woningen zijn energiezuinig met zonnepanelen, een warmtepomp en zijn goed geïsoleerd. Dat geeft mij, als alleenstaande mama, rust want dan hoef ik me geen zorgen te maken over verbouwingen of hoge energiekosten.

WAT sprak je het meest aan?

De combinatie van bereikbaarheid en duurzaamheid. Dankzij de energiezuinige bouw van de woningen en de centrale ligging gebruik ik mijn auto veel minder. Wat ook een grote meerwaarde is, is de sociale cohesie in de buurt. Wat niet voorkomt uit een organisatie, maar puur door de bewoners zelf. Iedereen hier heeft zijn eigen privacy, terwijl er toch een sterke verbondenheid is. Er zijn verschillende WhatsApp-groepen, zoals een wandelgroep of een spelgroep, waar je naar eigen behoefte aan kunt deelnemen.

VOLDOET SAFFROU AAN JE VERWACHTINGEN?

Ja, absoluut. Ik zocht vooral een plek voor mezelf, en die heb ik op Saffrou gevonden. Het sociale aspect groeit op een natuurlijke manier, wat ik fijn vind. Wel merk ik een breuklijn tussen de bewoners van de appartementen en de huizen, omdat ze via een andere straat naar buiten komen. Daardoor zien we elkaar minder vaak.

Toch helpen de buren elkaar waar nodig. Of het nu gaat om advies of het uitlenen van spullen zoals een boormachine. Zelfs kleine ontmoetingen, zoals bij het containerpark of de parking, dragen bij aan een positieve dynamiek. Hier wonen betekent ook dat je een stuk kiest voor een gemeenschap. Niet iedereen is even actief, maar je voelt altijd dat de deur openstaat.

hoe zie je het leven in een gemeenschap terugkomen?

Ik voel me een beetje de communitybouwer. Als eerste bewoner van de site heb ik de Facebookpagina ‘Wij wonen op Saffrou’ opgestart, geïnspireerd door mijn vorige woonstraat. Het idee is om een positieve, opbouwende plek te creëren waar bewoners in dialoog kunnen gaan. Hoewel ik weinig tijd heb om inhoudelijke zaken te bespreken, probeer ik wel een fijne sfeer in de groep te bewaren.

Daarnaast heb ik het initiatief opgestart voor deurgedichten, een samenwerking tussen de stad en de bibliotheek. Vorig jaar deden 19 huizen mee door weesgedichten aan hun raam te hangen, en inmiddels is het een jaarlijks succes. Mensen stoppen om de gedichten te lezen, en dat versterkt het gevoel van verbondenheid in de buurt.

hoe ervaar je de sfeer in de groep?

Het is een fijne en diverse groep. We hebben jonge gezinnen, ouderen en mensen zonder kinderen – iedereen is op zijn eigen manier betrokken. Zelfs wie minder sociaal is, wordt toch opgenomen in de groep. Het wijkgevoel overheerst hier sterk.

Ik hoor soms van vrienden dat ze hier niet zouden kunnen wonen, omdat ze meer ruimte willen en geen buren vlakbij in de tuin willen hebben. Eerlijk gezegd heb ik dat nooit als probleem ervaren. Mijn kinderen spelen vaak buiten, en er zijn ook veel andere kinderen in de buurt, van pasgeboren tot groter. Ze komen elkaar tegen en rolschaatsen samen.

WAT IS JE TOFSTE HERINNERING aan saffrou?

Het buurfeest van vorige zomer blijft een bijzonder moment. Het weer was prachtig, de kinderen speelden samen en iedereen bracht tafels en stoelen mee. We maakten via een formulier een verdeling van wie welk gerecht of dessert meenam. Het was een dag vol gezelligheid en verbondenheid.

Ook mijn blauwe bankje voor mijn huis heeft een speciale plek in mijn herinneringen. Het is meer dan 50 jaar oud en werd nog door mijn overgrootvader gemaakt. Nu is het uitgegroeid tot een ontmoetingsplek. Buren gebruiken het om even uit te rusten of een praatje te maken. 

Benieuwd naar meer verhalen van het leven op  Saffrou? ook isabelle en roland deelden hun verhalen.